Expositie Treinpoëzie

Je vindt daar een selectie ultrakorte treingedichten, gemaakt van in de trein gehoorde zinnen. Leuk om even te bekijken als je moet wachten op bus of trein.

Luid pratende mensen in de trein, dat is toch irritant? Zeker niet volgens de anonieme schrijver achter Treinpoëzie. “Goed luisteren is een kunst, maar in de trein gaat dat eenvoudig. Zet je oren open en je vangt de mooiste zinnen op. Ik noteer ze als een gedicht en zo veranderen de zinnen in poëzie. Eigenlijk zijn het altijd flarden van een groter verhaal, dat in je eigen hoofd kan ontstaan. Laat je meevoeren en geniet van de reis!”

De vier panelen met treingedichten hangen in ieder geval in juli en augustus op Leiden Centraal. Je vindt ze vlak naast de hoofdingang, in een winkelpand aan de kant van het busstation. Ze hangen voor een raam en zijn vanaf buiten goed te bekijken.

Over treinpoëzie:
Deze onbekende schrijver schrijft gedichten, verhalen en toneelstukken en zit bijna dagelijks in een trein. Gehoorde gespreksflarden zijn voor haar belangrijk bronmateriaal. Meerdere keren per week plaatst zij een nieuw treingedicht op het instagramaccount @treinpoëzie.