'Ik ben lekker stout' : de dwarse kinderpoëzie van Annie M.G. Schmidt

Wie is niet opgegroeid met de versjes van Annie M.G. Schmidt? ‘Ik ben lekker stout’, ‘ De spin Sebastiaan’, ‘Het schaap Veronica’ en natuurlijk ‘Beertje Pippeloentje’; onsterfelijke kindergedichten van de duizendpoot Annie M.G. Schmidt. En natuurlijk hoort deze Grande Dame van de kinderliteratuur een plaats te hebben in een serie over kinderklassiekers! Daarom ook is dit het onderwerp van de tweede lezing in de serie kinderklassiekers van Mayflower Bookshop.

In de jaren ’50 publiceerde Annie M.G. Schmidt (1911-1995) elf bundels met kinderversjes, in totaal meer dan 300 titels. Het versje ‘Ik ben lekker stout’ is kenmerkend voor haar visie op hoe kinderpoëzie moet zijn. Haar devies luidde: ga uit van het kind. Ze schreef: ‘Moderne kinderversjes moeten eenvoudig, zangerig en simpel zijn, grappig en verrassend nonsensicaal, en ze moeten vooral aanspreken door hun dansende rythme.’ Ouderlijk gezag en moraal worden soms speels-rebels aan de kaak gesteld. Schmidt liet zich hierbij ook inspireren door 19e-eeuwse Engelse auteurs als Edward Lear, William Brighty Rands en Lewis Carroll. Ruim zestig van haar versjes zijn ook in het Engels vertaald, maar haar taalgebruik is zo Nederlands als het maar kan.

In deze lezing laat dr. Wim Tigges, literatuurwetenschapper en frequente spreker in Mayflower Bookshop, de sublieme kwaliteit van haar kinderpoëzie zien. De lezing wordt met veel citaten geïllustreerd. Lezing en citaten zijn Nederlandstalig.